reggae geel 2016: wederom een zeer geslaagde editie! (09-08-2016)
ondanks alle ophef rondom sizzla en het gebruik van cannabis hebben wij ons zoals altijd prima vermaakt!
Nauwelijks bijgekomen van onze trip richting Reggaecamp in Hongarije begonnen we aan de vroege reis richting het prachtige dorpje Geel. Voor een jubileum editie, dit was onze 10e keer op rij. Ondanks alle ophef rondom Sizzla hebben wij nooit overwogen om niet te gaan. Wel begrijpen wij de uiteenlopende meningen en discussies die gevoerd werden vooraf. Daar kwam nog eens bij dat er (overdreven) strenge controles waren aangekondigd, dit zorgde voor de nodige ophef in met name Nederland. Eenmaal aangekomen bij de Poort liepen we echter zo naar binnen en was de negativiteit alweer ver achter ons. We waren weer op Reggae Geel!!
Dan begint het grote avontuur dat 'Camping inrichting' heet. Iets wat de laatste jaren erg veranderd is op Geel. De beveiliging gooide steeds maar vier meter veld open en dit zorgde voor behoorlijke wachtrijen. Toen de tent eenmaal stond (Geduld is een schone zaak) kon het festival beginnen. Het blijft een heerlijk gezicht al die tenten vol reggae liefhebbers op 1 plek. Her en der gaan de sounds op de camping aan en de eerste jointjes werden gewoon gedraaid. Reggae Geel 2016 kon beginnen!!
|
|
Photo by Alice de Kruijs Photography
Waar het voorgaande jaren altijd bloedheet was in Geel was het dit jaar een stuk kouder. Niet erg op een enkele regenbui na, wel lag er de nodige modder op het terrein (van te voren prima aangekondigd!). Een paar houten platen bij bijv. de muntjes bar in de camping tent zou geen overbodige luxe zijn. Geen klacht overigens we hebben de laatste jaren nou eenmaal ontzettend veel geluk gehad met het mooie weer (dat bijna bij het kaartje in leek te zitten) en ook dit jaar kwamen we er eigenlijk prima vanaf. Het festival terrein ging dit jaar wat eerder open (15.00 uur) en opgetogen vertrokken we dan ook richting Festival. Het is voor ons onmogelijk om overal tegelijk te komen dus ik zal omschrijven wat ik gezien heb.
De eerste act die wij op het hoofdpodium zagen was Kabaka Pyramid, een getalenteerde zanger/rapper uit Jamaica die de laatste jaren nadrukkelijk aan de weg timmert. We hebben hem nu al een aantal maal mogen zien de afgelopen jaren en ze noemen hem niet voor niets 'The lyricist' en als je goed luistert zul je horen dat zijn teksten politiek en maatschappelijk zeer zwaar geladen zijn.
een artiest waar we de komende jaren ongetwijfeld nog veel meer van gaan horen.
Na Kabaka Pyramid gingen we naar 1 van onze persoonlijke favoriete acts nl. Suns of Dub en met name veteraan Prince Alla. Een heerlijke warm up act in de legendarische 18 Inch Corner in Geel. Waar de DUB tegenwoordig steeds meer naar house muziek neigt komen de Suns of Dub (Addis Pablo, Ras Jammy en Jah Bami) met echte roots muziek. Het stampvolle dub bos geniet zichtbaar en de magische stem van Prince Alla klinkt door de machtige speakers van Blackboard Jungle.
De eerste act die wij op het hoofdpodium zagen was Kabaka Pyramid, een getalenteerde zanger/rapper uit Jamaica die de laatste jaren nadrukkelijk aan de weg timmert. We hebben hem nu al een aantal maal mogen zien de afgelopen jaren en ze noemen hem niet voor niets 'The lyricist' en als je goed luistert zul je horen dat zijn teksten politiek en maatschappelijk zeer zwaar geladen zijn.
een artiest waar we de komende jaren ongetwijfeld nog veel meer van gaan horen.
Na Kabaka Pyramid gingen we naar 1 van onze persoonlijke favoriete acts nl. Suns of Dub en met name veteraan Prince Alla. Een heerlijke warm up act in de legendarische 18 Inch Corner in Geel. Waar de DUB tegenwoordig steeds meer naar house muziek neigt komen de Suns of Dub (Addis Pablo, Ras Jammy en Jah Bami) met echte roots muziek. Het stampvolle dub bos geniet zichtbaar en de magische stem van Prince Alla klinkt door de machtige speakers van Blackboard Jungle.
Photo by Alice de Kruijs Photography
Deze Franse sound hostte de 18 inch Corner dit jaar en zijn o.a. bekend van het ReggaeBus Festival. Blackboard Jungle kwam met 3 stacks en creëerde een ware DUB Arena in Geel. (Videoverslag van het optreden van Suns of Dub kun je vinden op onze facebook pagina). Beres Hammond sloot de avond in stijl af en kwam met een onuitputbare verzameling BIG tunes waar het publiek duidelijk van smulde! Na Beres Hammond doken we weer in de 18 inch corner in voor een legendarische sessie van Aba Shanti-i. Een van de hoogtepunten van die sessie was het optreden van Rootsman met zijn saxophone. Hij vulde het bos met hartverwarmende klanken en Aba Shanti-i ging ook hard op de klanken van Rootsman. Een mooie gezicht, zeker omdat de mic vastgehouden werd door Ashanti Selah (de zoon van Aba Shanti-i) een unieke setting! De 18 inch corner sloot om 3 uur en we konden terugkijken op een zeer geslaagde eerste dag!
Na een korte nacht (hooguit 2 uurtjes) beginnen we aan dag 2. De line-up van deze dag beloofd veel goeds en we keken erg uit naar het optreden van Gentleman en Kymani Marley (de enige Marley zoon die we nog niet live gezien hadden). We begonnen de dag met Aswad en Junior Reid ft. Yung J.R. vooral Junior Reid kon ons erg bekoren maar ook legendes Aswad verraste ons positief met een aantal heerlijke roots tunes.
Na een korte nacht (hooguit 2 uurtjes) beginnen we aan dag 2. De line-up van deze dag beloofd veel goeds en we keken erg uit naar het optreden van Gentleman en Kymani Marley (de enige Marley zoon die we nog niet live gezien hadden). We begonnen de dag met Aswad en Junior Reid ft. Yung J.R. vooral Junior Reid kon ons erg bekoren maar ook legendes Aswad verraste ons positief met een aantal heerlijke roots tunes.
Photo by Alice de Kruijs Photography
Na deze optredens weer richting 18 inch Corner voor een sessie van de hosts Blackboard Jungle. Deze sound staat bekend om zijn rootstunes met dikke vocals en wij kunnen uren luisteren naar deze sound. Daarna weer richting Lee Scratch Perry en Pura Vida Dub, ik moet zeggen dat we vooral voor de laatste gingen kijken, Scratch Perry hebben we al vaak gezien en deze legendarische producer/artiest verdiend wat ons betreft geen plek meer op het hoofdpodium (gevoelig onderwerp). Zingen is er allang niet meer bij maar veel verder als een paar geluidjes maken door de mic kwam de veteraan der veteranen (80 jaar oud inmiddels) niet meer. Toch blijft het bijzonder om deze legende te zien en de positieve energie spatte vooral van Pura Vida Dub af. Ik denk zelf dat dit soort artiesten beter tot hun recht komen in de dub corner. Wel mooi om te zien dat hij Dean Frasier spotte in het publiek en hem vroeg op het podium te komen "Maybe u wanna do something"... Dean Frasier antwoordde met een brede glimlach. Mooi gezicht!
Hetzelfde gold trouwens voor de vele dancehall artiesten op het hoofdpodium, die zouden veel beter tot hun recht komen in de bounce tent, en dat zou de ruimte geven voor wat meer roots artiesten (Burning Spear !?!!) op het hoofdpodium. De energie bij de verschillende podia is niet te vergelijken en waar de bounce tent af en toe uitpuilt van de energie (Sentinel Sound) staan de mensen bij het hoofdpodium vooral toe te kijken. Ik denk dat het voor de dancehall artiesten zelf ook leuker is om in de tent te spelen.
De volgorde raken we een beetje kwijt inmiddels maar op zaterdagmiddag stond er nog iets speciaals op het programma nl. Ashanti Selah. De zoon van Aba Shanti-i werd al breed aangekondigd door zijn vader de avond ervoor, anders hadden we ook niet geweten dat dit zijn zoon was (eerlijk is eerlijk). De nieuwe generatie staat duidelijk klaar en met de toekomst van de Sound System Culture zit het wel goed zagen we al snel. Een paar keer werd de jonge hond teruggefloten door Nico Miav van Blackboard Jungle omdat Ashanti Selah de schuif iets te ver opentrok. Mooi om deze interactie te zien tussen deze 2 sounds.
Ook Moa Anbessa leverde een dikke set af, waar ik echt van kan genieten bij deze sound is dat ze hun sessie grotendeels vullen met eigen producties. Dit word door het publiek goed ontvangen en er werd uit volle borst meegedubt en gezongen. (Ook hier van zijn er mooie compilaties te vinden op onze facebook pagina: Reggae Agenda). Rootsman speelde ook weer een fijn nootje mee en zangers/MCs Well jahdgment en Don Diego (Thank you jah jah jah jah Thank you) leveren heerlijke tunes. Jammer dat Prince David er niet bij was maar goed je kunt niet alles hebben.
Hetzelfde gold trouwens voor de vele dancehall artiesten op het hoofdpodium, die zouden veel beter tot hun recht komen in de bounce tent, en dat zou de ruimte geven voor wat meer roots artiesten (Burning Spear !?!!) op het hoofdpodium. De energie bij de verschillende podia is niet te vergelijken en waar de bounce tent af en toe uitpuilt van de energie (Sentinel Sound) staan de mensen bij het hoofdpodium vooral toe te kijken. Ik denk dat het voor de dancehall artiesten zelf ook leuker is om in de tent te spelen.
De volgorde raken we een beetje kwijt inmiddels maar op zaterdagmiddag stond er nog iets speciaals op het programma nl. Ashanti Selah. De zoon van Aba Shanti-i werd al breed aangekondigd door zijn vader de avond ervoor, anders hadden we ook niet geweten dat dit zijn zoon was (eerlijk is eerlijk). De nieuwe generatie staat duidelijk klaar en met de toekomst van de Sound System Culture zit het wel goed zagen we al snel. Een paar keer werd de jonge hond teruggefloten door Nico Miav van Blackboard Jungle omdat Ashanti Selah de schuif iets te ver opentrok. Mooi om deze interactie te zien tussen deze 2 sounds.
Ook Moa Anbessa leverde een dikke set af, waar ik echt van kan genieten bij deze sound is dat ze hun sessie grotendeels vullen met eigen producties. Dit word door het publiek goed ontvangen en er werd uit volle borst meegedubt en gezongen. (Ook hier van zijn er mooie compilaties te vinden op onze facebook pagina: Reggae Agenda). Rootsman speelde ook weer een fijn nootje mee en zangers/MCs Well jahdgment en Don Diego (Thank you jah jah jah jah Thank you) leveren heerlijke tunes. Jammer dat Prince David er niet bij was maar goed je kunt niet alles hebben.
Photo by Alice de Kruijs Photography
Een kort uitstapje richting Bounce tent om Sentinel Sound te zien (een oude liefde van een maat van me) leverde het nodige vertier op, Sentinel Sound zette de hele tent ondersteboven maar Reggae heb ik bijna niet gehoord. Alleen een Marley medley waar ze alle nummers 10 sec lieten spelen. Toch leuk om dit ook mee te maken en we kwamen goed gemutst de Bounce tent weer uit Bouncen.
Na al dit dub en bounce geweld richting Mainstage voor de hoofdmaaltijd van dit festival. Tarrus Riley kwam samen met Alaine en Dean Frasier voor een heerlijke show, maar we waren vooral gefocussed op Gentleman en Kymani Marley. Tarrus Riley levert altijd kwaliteit en ik denk dat velen zijn show inmiddels wel kunnen dromen. Hij is ook op tour in Nederland deze week dus als je nog een keer wilt genieten van deze show kan dit de komende week!
Gentleman heeft jaren geteerd op zijn onmeetbare collectie hits maar komt nu toch echt met iets heel nieuws. We moesten er wel even aan wennen. Normaliter overlaad Gentleman het publiek met energie maar omdat Kymani Marley duidelijk rustiger is als Gentleman kwam dit niet echt van de grond. Wel was het genieten geblazen van deze heerlijke combinatie. Kymani Marley is wel de minste die wij hebben gezien van de Marleys moet ik er even bijzeggen maar goed wie ben ik. Slecht was het zeker niet. Voor degenen die het album kennen die deze 2 mannen hebben gemaakt samen zal het ongetwijfeld een andere belevenis zijn geweest maar voor ons was het vooral wennen. De vibes tijdens de afsluiter op Geel zijn standaard magisch en het aangezicht van het volle veld was dan ook fantastisch.
Na al dit dub en bounce geweld richting Mainstage voor de hoofdmaaltijd van dit festival. Tarrus Riley kwam samen met Alaine en Dean Frasier voor een heerlijke show, maar we waren vooral gefocussed op Gentleman en Kymani Marley. Tarrus Riley levert altijd kwaliteit en ik denk dat velen zijn show inmiddels wel kunnen dromen. Hij is ook op tour in Nederland deze week dus als je nog een keer wilt genieten van deze show kan dit de komende week!
Gentleman heeft jaren geteerd op zijn onmeetbare collectie hits maar komt nu toch echt met iets heel nieuws. We moesten er wel even aan wennen. Normaliter overlaad Gentleman het publiek met energie maar omdat Kymani Marley duidelijk rustiger is als Gentleman kwam dit niet echt van de grond. Wel was het genieten geblazen van deze heerlijke combinatie. Kymani Marley is wel de minste die wij hebben gezien van de Marleys moet ik er even bijzeggen maar goed wie ben ik. Slecht was het zeker niet. Voor degenen die het album kennen die deze 2 mannen hebben gemaakt samen zal het ongetwijfeld een andere belevenis zijn geweest maar voor ons was het vooral wennen. De vibes tijdens de afsluiter op Geel zijn standaard magisch en het aangezicht van het volle veld was dan ook fantastisch.
Photo by Alice de Kruijs Photography
Tussen deze acts door hebben we ook nog genoten van King Earthquake, die we natuurlijk niet kunnen vergeten in dit verslag. De 'dub lord' blies bij vlagen het complete bos omver en werd na een tijdje dan ook teruggefloten door Blackboard Jungle, ook zijn volume moest iets omlaag en daar hield de veteraan zich keurig aan. Toen de beste man aankondigde 'Soms obscure things' te gaan spelen zijn we gegaan richting Hoofdpodium, dat heeft niet heel veel met reggae te maken meer naar mijn bescheiden mening maar goed nogmaals wie ben ik. Blackboard Jungle sloot de 18 inch corner af en hadden wat mij betreft nu nog kunnen spelen zo lekker was het. Melodieuze en Vocale dubs, we love it !!
The Yard en Skaville verdienen absoluut een eervolle vermelding in het verslag. De Ska tent ziet er standaard aantrekkelijk uit door de vele dansende mensen en ook The Yard heeft altijd een aantal artiesten staan waarvan we achteraf denken die hadden we toch graag gezien. Dit jaar doelen wij op Samory-I en the Dubbeez, even los van alle andere acts die er stonden. Ook de dub masterclass georganiseerd door Manasseh & Prince Fatty hadden we graag meegemaakt. Reggae Geel betekend simpelweg keuzes maken en we kunnen helaas niet overal bij zijn.
The Yard en Skaville verdienen absoluut een eervolle vermelding in het verslag. De Ska tent ziet er standaard aantrekkelijk uit door de vele dansende mensen en ook The Yard heeft altijd een aantal artiesten staan waarvan we achteraf denken die hadden we toch graag gezien. Dit jaar doelen wij op Samory-I en the Dubbeez, even los van alle andere acts die er stonden. Ook de dub masterclass georganiseerd door Manasseh & Prince Fatty hadden we graag meegemaakt. Reggae Geel betekend simpelweg keuzes maken en we kunnen helaas niet overal bij zijn.
Photo by Alice de Kruijs Photography
Conclusie:
Reggae Geel blijft voor ons een van de hoogtepunten van het festival seizoen ook ondanks het veranderende beleid. Het enige dat we wel echt even willen aanhalen, en daar heb ik meer mensen over gehoord, zijn de prijzen die je moet betalen voor eten. 8 euro voor een laf broodje kebab of 5 euro voor broodje braadworst (waarvan je niet eens 100% zeker weet of het wel echt vlees is). De prijzen voor de Afrikaanse/Carribische pot zijn wat beter in verhouding maar dat is dan ook wel te zien aan de wachtrijen. We komen natuurlijk niet om te eten naar Reggae Geel maar het is wel een cruciaal onderdeel op een festival. Een ander nadeel is dat het maar 1,5 dag duurt. Reggae Geel schreeuwt om een derde dag (Of misschien vooral wij :)). Voor de rest was alles piek fijn in orde in onze beleving en kijken we traditioneel alweer uit naar de volgende Reggae Geel. We willen ook de organisatie bedanken voor de gastvrijheid en de mogelijkheid om alle mooie beelden te schieten (Veel filmpjes kun je vinden op onze Facebook pagina).
De filmpjes kunt u bekijken via deze link: https://www.facebook.com/Reggae-agenda-346798115425784/videos
Reggae Geel blijft voor ons een van de hoogtepunten van het festival seizoen ook ondanks het veranderende beleid. Het enige dat we wel echt even willen aanhalen, en daar heb ik meer mensen over gehoord, zijn de prijzen die je moet betalen voor eten. 8 euro voor een laf broodje kebab of 5 euro voor broodje braadworst (waarvan je niet eens 100% zeker weet of het wel echt vlees is). De prijzen voor de Afrikaanse/Carribische pot zijn wat beter in verhouding maar dat is dan ook wel te zien aan de wachtrijen. We komen natuurlijk niet om te eten naar Reggae Geel maar het is wel een cruciaal onderdeel op een festival. Een ander nadeel is dat het maar 1,5 dag duurt. Reggae Geel schreeuwt om een derde dag (Of misschien vooral wij :)). Voor de rest was alles piek fijn in orde in onze beleving en kijken we traditioneel alweer uit naar de volgende Reggae Geel. We willen ook de organisatie bedanken voor de gastvrijheid en de mogelijkheid om alle mooie beelden te schieten (Veel filmpjes kun je vinden op onze Facebook pagina).
De filmpjes kunt u bekijken via deze link: https://www.facebook.com/Reggae-agenda-346798115425784/videos
ook interessant voor jouw:
Dub in the Sonsbeek Park, Arnhem
Earl16 en Prince Alla slechts 2 namen uit een top line-up. Lees meer >>> |
|
Reggae Agenda Nederland - 2016 (c)
Partners:
|
business:about use-mail:info@reggae-agenda.nl
Productie:I-reMedia Leoninusstraat 31 6821EN, Arnhem |
follow, like & share
|
|